-
1 detroniz|ować
impf vt 1. (pozbawić władzy) to dethrone [monarchę]; to depose [dyktatora] ⇒ zdetronizować 2. przen. to supersede, to dethrone ⇒ zdetronizowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > detroniz|ować
-
2 obal|ić
pf — obal|ać impf Ⅰ vt 1. (powalić na ziemię) to knock down, to fell- obalić maszt to knock down a mast- obalił przeciwnika jedną ręką he knocked down his opponent with one hand- obalone drzewa felled trees2. (unieważnić) to invalidate- obalić mit/pogląd to debunk a myth/belief- obalić niewolnictwo to abolish slavery- obalić oskarżenie/zarzuty to refute the accusation/charges- obalić teorię/twierdzenie to invalidate a theory/theorem- obalić testament to void a. nullify sb’s will, to declare sb’s will null and void- obalić wyrok to quash a. revoke a sentence3. (pozbawić władzy) to overthrow- obalić monarchię/rząd/tron/ustrój to overthrow the monarchy/government/throne/political system- lud obalił władcę the people overthrew the ruler4. pot. (wypić alkohol) to knock back pot.- obalać butelkę wódki to knock back a bottle of vodkaⅡ obalić się — obalać się (przewrócić się) to fall over- obalił się na ziemię he fell to the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obal|ić
-
3 odstaw|ić
pf — odstaw|iać impf vt 1. (odłożyć) (na bok) to put [sth] away, to put away; (na miejsce) to put [sth] back, to put back [krzesło, talerz]- odstaw garnek/nie odstawiaj garnka z ognia take the pot off the heat/leave the pot on- odstawić niemowlę od piersi to wean a baby- odstawić lek to stop taking a medicine, to come off a medicine- odstawić zastrzyki to stop having injections, to come off injections2. pot., przen. (pozbawić władzy) to deprive (kogoś od czegoś sb of sth) 3. (dostarczyć) to deliver- odstawić zboże do magazynu to deliver grain to a store4. (zawieźć) to take- odstawić złodzieja na policję to take a thief to the police (station)5. posp. (udawać) to play, to act- odstawiać bohatera/dobrego ojca to play a. act the hero/the good father6. posp. (wykonać) to do; to pull off pot.- odstawili już całą robotę they’ve done the whole job- odstawić komuś numer to pull a fast one on sb pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstaw|ić
-
4 zdetroniz|ować
pf vt 1. (pozbawić władzy) to dethrone [monarchę]; to depose [dyktatora] 2. przen. to supersede, to dethrone ⇒ detronizowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdetroniz|ować
-
5 entmachten
entmachten * [ɛnt'maxtən]vt pozbawić władzy -
6 sądownie
dochodzić swoich roszczeń \sądownie seine Ansprüche auf dem Gerichtswege geltend machen, seine Ansprüche gerichtlich durchsetzen wollenścigać kogoś \sądownie nach jdm fahndenpozbawić kogoś \sądownie władzy rodzicielskiej jdm gerichtlich die elterliche Sorge entziehen
См. также в других словарях:
odstawić — dk VIa, odstawićwię, odstawićwisz, odstawićstaw, odstawićwił, odstawićwiony odstawiać ndk I, odstawićam, odstawićasz, odstawićają, odstawićaj, odstawićał, odstawićany 1. «przesunąć, przestawić coś na inne, dalsze miejsce, odłożyć na bok, odsunąć» … Słownik języka polskiego
zdetronizować — dk IV, zdetronizowaćzuję, zdetronizowaćzujesz, zdetronizowaćzuj, zdetronizowaćował, zdetronizowaćowany «pozbawić władzy monarszej, usunąć panującego z tronu» Zdetronizować króla, cesarza … Słownik języka polskiego
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… … Słownik frazeologiczny
tron — 1. podn. Tron Piotrowy «godność papieska»: (...) sprawdziło się proroctwo prymasa Stefana Wyszyńskiego, który na konklawe w 1978 r. szeptał do ucha kardynała Karola Wojtyły, zafrasowanego pogłoskami o wystawieniu jego kandydatury do tronu… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
czynność — ż V, DCMs. czynnośćści; lm MD. czynnośćści 1. «zatrudnienie, robota, praca» Czynności administracyjne, przygotowawcze, sądowe, urzędowe, zawodowe. Czynności sądu, urzędu. ◊ Zawiesić czynności «o urzędach, organach władzy: przestać pracować» ◊… … Słownik języka polskiego
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego